41o ΔΕΛΤΙΟ ΓΕΩΡΓ. ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2018 ΠΥΡΗΝΟΚΑΡΠΑ

ΠΥΡΗΝΟΚΑΡΠΑ
ΣΗΨΗ ΤΟΥ ΛΑΙΜΟΥ (Phytophthora spp.)
• Συνιστάται εκρίζωση και καταστροφή των έντονα προσβεβλημένων και ξερών δένδρων (να δοθεί προσοχή ώστε να αφαιρεθεί ολόκληρο το ριζικό σύστημα) και απολύμανση του εδάφους.
• Αποκάλυψη (ξελάκωμα) του λαιμού των προσβεβλημένων δένδρων μέχρι τις ρίζες, αφαίρεση του προσβεβλημένου φλοιού και καμβίου με ζώνη 2 εκατ. υγιούς ιστού και επάλειψη με χαλκούχο σκεύασμα στην υψηλότερη συνιστώμενη δόση (βορδιγάλλεια πάστα). Μετά την ξήρανση της πάστας γίνεται επάλειψη με προστατευτικό πληγών ή λινέλαιο ή καθαρή πίσσα.
• Ξελάκωμα και επάλειψη των δένδρων γύρω από την εστία προσβολής με την ίδια πάστα όπως παραπάνω ή ψεκασμός με έτοιμο χαλκούχο στην ισχυρότερη συνιστώμενη δόση ή ριζοπότισμα με μίγμα cheshunt (αποτελείται από 11 μέρη βάρους ανθρακικού αμμωνίου και 2 μέρη θειικού χαλκού σε σκόνη και χρησιμοποιείται σε δόση 2-3 γραμμάρια σε 1 λίτρο νερό).
• Καλή στράγγιση του οπωρώνα τη χειμερινή περίοδο.
• Οι επεμβάσεις με χαλκούχα στο έδαφος να γίνονται μόνο αν υπάρχει ανάγκη, διότι ο χαλκός συσσωρεύεται και δημιουργεί προβλήματα τοξικότητας ειδικά στα όξινα εδάφη.
ΜΟΝΙΛΙΑ
(Monilinia fructicοla, Monilinia laxa, Monilinia fructigena)
• Οι μουμιοποιημένοι καρποί που παρέμειναν πάνω στο δέντρο είτε
στο έδαφος, διατηρούν το μόλυσμα της Μονίλιας σε όλη την
διάρκεια του χειμώνα. Ο μύκητας προσβάλει και τα κλαδιά,
δημιουργώντας πληγές από τις οποίες εκρέει κόμμι και
σχηματίζονται έλκη. Από τους καρπούς και τα έλκη θα προέλθουν οι
πρωτογενείς μολύνσεις που θα μολύνουν τα άνθη.
• Σημαντικό μέτρο πρόληψης της ασθένειας είναι η εξαφάνιση των
αρχικών εστιών μόλυνσης. Αυτό μπορεί να γίνει με τον καθαρισμό
και την καταστροφή όλων των κλάδων που φέρουν έλκη, καθώς και
των μουμιοποιημένων καρπών στα δέντρα και το έδαφος.